Թալինցիներն, իսկապե՞ս, կողմ էին «Տեր Արամին» hraparak.am

«Ես Հովհաննավանքի հետ կապված էլ ասացի, որ որեւէ մի թալինիցի չի բերվել հանրահավաքի։ Թալինցիները եկել են, մասնակցել են պատարագի՝ կողմ լինելով Տեր Արամին, կողմ լինելով մեր վարչապետին», - «news.am»-ի լրագրողին ասել է Թալինի քաղաքապետ Սափեյան Տավրոսը՝ փորձելով հիմնավորել թալիցիների մասնակցությունը կարգալույծ արված քահանայի կազմակերպած անօրինական պատարագին: Մի խումբ թալինցիների հետ միասին Սափեյանը մասնակցել է նաև Վաղարշապատում ՔՊ-ի կազմակերպած եզրափակիչ նախընտրական հանրահավաքին: Ասվածն, առաջին հայացքից, տրամաբանական է թվում. «Տեր Արամին» կողմ լինելով՝ մարդիկ մասնակցել են նրա կազմակերպած միջոցառմանը: Նույն ձևով՝ ՔՊ-ական թեկնածուին կողմ լինելով՝ մարդիկ Թալինից հասել են Էջմիածին: Բայց դա միայն առաջին հայացքից, որովհետև, նախ, երրորդ կիրակի օրը ՆԱԽԿԻՆ Տեր Արամը Հովհաննավանքում պատարագ էր մատուցել համարյա թե միայն իր ու սարկավագների մասնակցությամբ: Իսկ այն թալինցիները, ովքեր իբրև թե կողմ էին «Տեր Արամին» ու այդ պատճառով էին մասնակցել նրա մատուցած առաջին երկու պատարագներին, ենթադրաբար այլևս դադարել էին կողմ լինել նրան: Այլապես երրորդ անգամ ևս կգնային պատարագի:

Երկրորդ, եթե թալինցիները, կողմ լինելով «Տեր Արամին», ցանկություն չեն ունեցել մասնակցելու նրա երրորդ պատարագին, ապա ինչո՞ւ պետք է բան ու գործ թողած՝ հասնեին Էջմիածին, ինչ է, թե կողմ են վարչապետին: Ինչը նշանակում է, որ նրանք այնքան էլ իրենց ցանկությամբ չեն գնացել այնտեղ: Իսկ այդ դեպքում խնդիր է առաջանում օրենսդրության հետ: Ո՞վ էր ստիպել նրանց, որպեսզի ոչ իրենց կամքով հասնեին Էջմիածին՝ մասնակցելու ՔՊ-ական թեկնածու Մեխակյանի հանրահավաքին: Այդ հարցի պատասխանը ևս տալիս է համայնքապետը. «Միանշանակ տարբեր մարզերից ՔՊ-ի ակտիվիստները, կուսակցականները պետք է իրենց կուսակցի կողքը լինեն»։ Այստեղ արդեն ծագում է երկրորդ խնդիրը՝ խնդիր օրենսդրության մեկնաբանության կապակցությամբ: Եթե Քրեական օրենսգրքով հանցագործություն է դիտարկվում հանրահավաքին մասնակցել պարտադրելը կամ մասնակցելն արգելելը, ապա նույնը պետք է վերաբերի նաև կուսակցականին: Որովհետև կուսակցությունն ազատ քաղաքացիների ազատ կամարտահայտությամբ ձևավորված միավորում է, և նրանում կազմակերպված միջոցառումներին մասնակցելը ևս պետք է լինի ազատ կամքով: Այնինչ, համայնքապետի ասածից պարզ է, որ այդ առումով որևէ ազատություն գոյություն չունի, առկա է զուտ պարտադրանք: Ասվածն էլ հիմնավորվում է համայնքապետի կողմից «միանշանակ» բառի օգտագործմամբ:

Հաշվի առնենք նաև, որ իշխանական թեկնածուների հանրահավաքներին մասնակցելուն պարտադրելը վարչական ռեսուրսի բացահայտ չարաշահում է: Ինչի դեմ ժամանակին իր գրչով պայքարում էր ընդդիմադիր լրագրող ու խմբագիր Փաշինյան Նիկոլը: Իսկ այնուհետև խոսքով շարունակում էր պայքարել քաղաքական գործիչ դարձած նույն անձը: Իսկ վարչապետ կարգվելուց հետո դրա կեղծ հիմնավորմամբ անընդհատ հարուցել է տալիս քրեական գործեր ընդդեմ այսօրվա ընդդիմադիրների: Սակայն հաշվի առնելով նաև, որ 2018-ի մայիսից այս կողմ մեզանում հաստատված է չլսված-չտեսնված «ժողովրդավարություն», ապա անընդհատ պետք է հիշենք հին հունական «Ինչը թույլատրաված է Զևսին, արգելված է եզին» թևավոր ասույթը: Ինչի գիտակցումը մեզ թույլ կտա գործող իշխանության ներկայացուցիչների վարքագծին ի պատասխան մոբիլիզացնել մարդկանց, որպեսզի 2026-ի խորհրդարանական ընտրություններին ՔՊ-ն զրկվի իշխանությունից: Հենց դա էլ կլինի նրանց տրվելիք ադեկվատ պատասխանը: Իսկ իշխանափոխությունից հետո, հաստատ, շատ բան կբացահայտվի, շատ բան կվերագնահատվի ու կփոխվի Հայաստանում:

ՀԳ. Թալինի քաղաքապետը, բնականաբար, միակը չէ գործող իշխանության շրջանում, ով «ցավում» է իր կուսակցական ընկերների համար: Բոլորն են այդպիսին՝ ՔՊ-ական բոլոր պաշտոնյաները, ովքեր իշխանափոխությունից հետո կլքեն «հարազատ» կուսակցությունը ճիշտ այնպես, ինչպես դա այլ քաղաքական ուժերի առումով մի քանի անգամ արվել է նախկինում: