Ինչպե՞ս «Իմնեմնիմիի» ու «Խնձորի» գործերը հայտնվեցին Արման Հովհաննիսյանի վարույթում. «Հրաչ ջան»-ի հատուցման պահը. բեկանե՞լ, թե՞ ոչ 168.am

Այս տարվա ապրիլի 11-ին Նիկոլ Փաշինյանի ուղղությամբ խնձոր նետելու մեջ մեղադրվող արցախցի Ալբերտ Առստամյանն արդարացվեց։

Հիշեցնենք, Ալբերտ Առստամյանին մեղադրում էին 2024թ. օգոստոսի 23-ին Քանաքեռ- Զեյթուն վարչական շրջանի Ռուբինյանց 2 հասցեի շենքերից մեկի 9-րդ հարկի պատշգամբից Նիկոլ Փաշինյանի ուղղությամբ խնձոր նետելու համար։

Առստամյանը բազմիցս հայտարարել է, որ այդ քայլով իր քաղաքական դժգոհությունն է հայտնել Փաշինյանի վարած քաղաքականությանը, մասնավորապես, Արցախը հանձնելուն, ինչում մեղադրում է հենց Փաշինյանին։

Դրանից շուրջ մեկ ամիս անց դատարանն «Իմնեմնիմիի գործով» արդարացման վերդիկտ կայացրեց հանրային գործիչներ Նարեկ Սամսոնյանի ու Վազգեն Սաղաթելյանի նկատմամբ:

Այս երկու գործերը, բացի քաղաքական լինելուց, ևս մի ընդհանրություն ունեին. երկուսն էլ գտնվում էին Երևանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի Ավան նստավայրի դատավոր Արման Հովհաննիսյանի վարույթում:

Հիմա երկու գործն էլ Վերաքննիչ քրեական դատարանում են ու սպասում են իրենց բեկանմանը, որովհետև վստահաբար հենց այդ ակնկալիքն ունեն դատախազությունն ու Նիկոլ Փաշինյանը:

Հիմա Վերաքննիչ քրեական դատարանը նոր նախագահ ունի՝ Վաչե Մարգարյանը, ով լայն հանրությանը հայտնի է՝ որպես հայտնի «գաղտնալսման» գործով անցնող դատավոր «Հրաչ ջան», ով ուզեր-չուզեր, Ռոբերտ Քոչարյանի կալանքը պիտի տար:

Հասկանալի է, որ Վաչե Մարգարյանն իր սիրուն աչքերի ու հատկապես բարձր պրոֆեսիոնալիզմի համար չի ստացել այդ պաշտոնը, և ավելի հասկանալի է, որ նա խնդիր ունի ապացուցել, որ արժանի է այդ պաշտոնին, հատկապես որ, գործերից մեկն էլ հենց իր վարույթում է:

Այն, որ այս գործերով ահռելի քաղաքական ճնշում կա դատարանի վրա, թերևս կասկած չի հարուցում: Այդ դեպքում հարց է առաջանում՝ ինչպե՞ս բարձր քաղաքական հնչեղություն ունեցող այդ երկու գործերն էլ հայտնվեցին դատավոր Արման Հովհաննիսյանի վարույթում, երբ իշխանության համար ակնհայտ էր, որ այդ դատավորը քաղաքական պատվեր չի կատարում, և հատկապես, երբ օրինակ՝ «Իմնեմնիմիի» գործն արդեն իսկ մակագրված էր, և դատավոր փոխվելու արդյունքում այն հայտնվեց Արման Հովհաննիսյանի վարույթում:

168.am-ի տեղեկություններով՝ «հրաշքը» տեղի է ունեցել այդ շրջանում իր ապոգեյին հասած ԱԱԾ-Աննա Վարդապետյան & ԲԴԽ նախագահ Կարեն Անդրեասյան կոնֆլիկտի արդյունքում:

Դա այն ժամանակ էր, երբ Բարձրագույն դատական խորհրդի նախկին նախագահ Կարեն Անդրեասյանը կարողացել էր հասնել նրան, որ Նիկոլ Փաշինյանն ԱԱԾ-ին մեկուսացրել էր դատական գործերին ու դրանց արդյունքներին առնչություն ունենալուց՝ դրա պատասխանատվությունը դնելով Կարեն Անդրեասյանի վրա: Եվ քանի որ ԱԱԾ-ն ամեն դեպքում գործերի մակագրման վրա կարող էր ազդել, պատասխան հարվածը ծանրագույն է լինում. երկու գործն էլ մակագրվում են Արման Հովհաննիսյանին, ընդ որում՝ մեկն արդեն իսկ մակագրված ու հետկանչով, ու Կարեն Անդրեասյանին թափանցիկ ակնարկ ուղարկում՝ «դե, եթե կարաս, կալանավորել տուր»: Դրանով ԱԱԾ-ն Նիկոլ Փաշինյանին պարզ ցույց տվեց, որ Կարեն Անդրեասյանն իրավիճակին չի տիրապետում, չնայած ինքը նրան հավաստիացրել էր, որ միայնակ կարող է բոլոր հարցերը լուծել, այդ թվում՝ անհրաժեշտ կալանքների:

Կարեն Անդրեասյանը, բնականաբար, խնդիրը չի կարողանում լուծել, որովհետև իր ուժերից վեր էր այնպես անել, որ Արման Հովհաննիսյանը կայացնի դատական ակտ՝ հակառակ օրենքի տրամաբանությանն ու իր ներքին համոզմունքին:

Հիմա Կարեն Անդրեասյանը չկա, վրեժխնդրության կարիք՝ նույնպես, և ուրեմն հանգիստ կարելի է պահանջել և ստանալ Արման Հովհաննիսյանի կայացրած ակտերի բեկանումները: Հեչ որ բան չլինի գրելու, կարող են գրել՝ բեկանել ենք, որովհետև ակտերը գերպատճառաբանված էին: