Նոր Լուր
Մուտք
Կարգավորումներ
Դուրս Գալ
news.am
Այսօր՝ օգոստոսի 30-ին, իմ մեծ ընկեր, Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության նախկին նախագահ Բակո Սահակովիչ Սահակյանը դառնում է 65 տարեկան։ Վաղը իմ մեկ այլ ընկերոջ՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության առաջին և Հայաստանի Հանրապետության երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Սեդրակովիչ Քոչարյանի ծննդյան օրն է։ Այս մասին իր Telegram ալիքում գրել է Ռուսաստանի Պետդումայի պատգամավոր Կոնստանտին Զատուլինը։
«Տղամարդկանց մեջ նախկին ընկերներ չկան։ Ես իմ պարտքն էի համարել և համարում եմ շնորհավորել Ռոբերտ Քոչարյանին, որին անարժեք հայկական իշխանությունները շարունակում են հետապնդել նույնիսկ այն բանից հետո, երբ ստիպված էին նրան ազատ արձակել բանտից։ Բայց, ցավոք, չեմ կարող զանգահարել կամ շնորհավորական հեռագիր ուղարկել իմ ընկեր Բակոյին։ Ինձ մոտ կամ ծանոթ գրավված Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության մյուս առաջնորդների հետ նա արդեն երկու տարի է, ինչ Բաքվի բանտում է։ Մոտակայքում, հավանաբար, գտնվում են այն Ռուսաստանի քաղաքացիները, որոնք վերջերս վրեժխնդրությունից ելնելով բանտարկվել են Ադրբեջանում։ Ես նրանց չեմ ճանաչում, բայց, իհարկե, կարեկցում եմ նրանց և նրանց ընտանիքներին։
Բայց ես լավ եմ ճանաչում Բակո Սահակյանին, Արկադի Ղուկասյանին և նրանց մյուս ընկերներին, որոնք գերի են վերցվել տոնակատարության և վիրավորանքի համար։ Ես բազմիցս եղել եմ Լեռնային Ղարաբաղում, որտեղ հայրս 1930-ականներին հրամանատարել է Հադրութի սահմանային ջոկատին՝ դրա համար ստանալով իր առաջին Կարմիր դրոշի շքանշանը։ Ես զենք չեմ տարել Ղարաբաղ և թշնամանքի կոչ չեմ արել Ադրբեջանի հետ։ Բայց ես անկեղծորեն հավատում և շարունակում եմ հավատալ, որ Լեռնային Ղարաբաղի ազատությունը, որպես այս օրրանում ապրած հայ ժողովրդի ինքնորոշման հարկադիր միջոց, դարեր շարունակ պատմական արդարության հարց է։ Ինչպես Ղրիմի վերադարձը Ռուսաստանին, որը 2014 թվականին ԼՂ-ում նշվեց որպես առանձին տոն։
Բակո Սահակյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը, Լեռնային Ղարաբաղի բոլոր հայերը դավաճանության զոհ են։ Մենք՝ Ռուսաստանում, հատկապես Խորհրդային Միության փլուզումից հետո, հատկապես հիմա, պետք է լավ հասկանանք, թե ինչ է դավաճանությունը։ Ես ուզում եմ, որ Բակո Սաակովիչը, Ռոբերտ Սեդրակովիչը և մնացած բոլորը իմանան, որ Ռուսաստանում շատ մարդիկ կան՝ շատ ավելի շատ, քան հայերը Հայաստանում և նույնիսկ աշխարհում ընդհանրապես, ովքեր հիշում, հարգում և կարեկցում են։ Որովհետև ռուս մարդու խիղճը դա է պահանջում։
Նրանք կասեն. միայն կարեկցանքն ու նույնիսկ հարգանքը բավարար չեն։ Եվ նրանք ճիշտ կլինեն։ Բայց ես վստահ եմ՝ արդարության ժամանակը կգա։ Եկեք միասին կենդանի մնանք՝ տեսնելու և մասնակցելու համար», - նշել է Կոնստանտին Զատուլինը։
Test
Test
Test
Test
Test
Test
Test
Test
Test
