Մարդ-կառավարություն սինդրոմի մասին hraparak.am

Ինձ թվում է՝ մենք մի սխալ թույլ տվեցինք, եւ այդ սխալի պատճառով պրոցեսն ընկավ սխալ հունի մեջ: Եվ սա առաջին անգամը չէր: Ամեն անգամ, երբ Փաշինյանը մի նոր էշություն է դուրս տալիս, դրոշակն առնում ու ընկնում ենք Փաշինյանի հետեւից: Հետո Փաշինյանn արանքը ճղում է, վեր կանգնում այդ էշությունից, իսկ մենք շարունակում ենք վազել՝ հայտնվելով ծիծաղելի իրավիճակում: Որպեսզի ավելի լավ պատկերացնեք, թե ինչ եմ ասում, կարող եք երեւակայել, որ մենք մի «շուն» ենք ու տակառի շուրջը վազում ենք «կատվի» հետեւից: Մեկ շրջան, երկու շրջան, երեք շրջան… Մեզ թվում է՝ հիմա-հիմա կհասնենք, բայց աներես «կատուն», դու մի ասա, աննկատ ցատկել է տակառի վրա եւ վերեւից դիտում է մեր խելահեղ վազքը: Պատկերացրի՞ք: Այդպես էլ կառավարության նիստին հաջորդած ասուլիսում հայտարարեց, որ կառավարությունն ինքն է, որ կառավարությունում ոչ ոք իրավունք չունի իր դիրքորոշմանը չհամապատասխանող դիրքորոշում ունենալ ու… Ու թռավ Պեկին՝ Շանհայի գործերով: Իսկ մե՞նք ինչ ենք անում՝ այո, շարունակում ենք քննարկել նրա դուրս տված այդ հիմարությունը, այսինքն՝ ընկել ենք Փաշինյանի հետեւից:

Մինչդեռ մեր երկրում էլի մարդիկ կան, որոնց կարելի է դիմել ու ստիպել, որ նրանք կարգի հրավիրեն Փաշինյանին: Էս անտեր աշխարը, ի վերջո, չոփով չի ծածկված՝ մենք երկրի գլուխ ունե՜նք, դատախազ ունե՜նք, Ազգային ժողով ունե՜նք, վերջապես՝ կառավարություն ունե՜նք, որին Նիկոլը օրը ցերեկով բացահայտ «մայր» հայհոյեց՝ ասելով, որ կառավարությունն ինքն է: Առաջարկում եմ՝ վերցնենք մեր Սահմանադրությունն ու գնանք այդ մարդկանց դռները, ցույց տանք ՀՀ կառավարության եւ ՀՀ վարչապետին վերաբերող գլուխները, փորձենք հասկանալ, թե ինչ է հասնում Նիկոլին՝ նման հայտարարություն անելու համար: Այնտեղ պարզ գրված է այդ մասին: Օրինակ, որ կառավարությունում որոշումներն ընդունվում են ոչ թե վարչապետի, այլ կառավարության անդամների քվեարկությամբ: Վարչապետի ձայնը վճռորոշ է միայն այն դեպքում, երբ ձայները կիսվում են: Հետեւաբար, Նիկոլի հայտարարությունը ոչ այնքան լկտի սուտ էր, որքան ՀՀ կառավարությանն ահաբեկելու փորձ, այսինքն՝ քրեորեն դատապարտելի արարք:

Ասում եմ՝ գնանք Բաղրամյան 26, մեր պետության գլխին, մեր Սահմանադրության երաշխավորին ասենք, որ Հայաստանի Հանրապետությունում Նիկոլն իրեն միապետի կամ բռնապետի պահվածք է թույլ տվել, պետք է Նիկոլին կարգի հրավիրել եւ ենթարկել պատասխանատվության: Ձեզ հետաքրքիր չէ՞, թե ինչ կասի կամ կանի այդ «քնած մանուշակը», որ համատեղության կարգով նաեւ մեր երկրի գլուխն է: Բա այսքան ժամանակ նախագահ է՝ առաջավոր երկրներ է այցելում, թագավորական թաղումների է գնում, նույնիսկ Սյունիք է այցելում՝ Սահմանադրությամբ ամրագրված մեր սուվերեն տարածքները մի հատ տեսնելու եւ ավելի ամրագրելու համար… Պահանջ դնենք նրա առաջ՝ կա՛մ ձգում ես Նիկոլի «գյամերը», կա՛մ քեզ ենք հեռացնում… Թող մտածի: Ի վերջո, երբ Նիկոլն ասում է՝ կառավարությունը ես եմ, դա նշանակում է՝ չի կարող այս երկրում մի նախագահ լինել, որ իր ասածը չանի:

Դատախազին բողոքելու ձեւերը ես չգիտեմ: Երբեք չեմ բողոքել, բայց գիտեմ, որ ընդդիմադիր պատգամավորները դրա հարուստ փորձն ունեն արդեն՝ դիմել են, աղմկել են, պահանջել են, առերեւույթ հանցագործությունների մասին հաղորդումներ ներկայացրել… Ահավասիկ, ճիշտ պահն է՝ Նիկոլի կատարած պետական առերեւույթ հանցագործության մասին ՀՀ գլխավոր դատախազին հաղորդում ներկայացնելու: Ասենք՝ աղջիկ դատախազ ջան, դու անկախ մարմին ես, գործիր… Մտիր կառավարություն եւ հայտարարիր, որ եկել ես բոլոր նախարարներին ձերբակալելու, քանզի նրանք, ըստ Նիկոլի հայտարարության, դիրքորոշում չունեն եւ պետության վզին նստած պարապ հացակեր են՝ ռոճիկ են ստանում, պարգեւավճարներ… Բա եթե Նիկոլն է կառավարությունը, ապա էլ ինչո՞ւ ենք կառավարություն պահում, ավելորդ կոռուպցիոն ռիսկեր հրահրում… Գլխավոր դատախազի մի թեթեւ «քսիվ» Քննչականի հատկապես կարեւոր գործերով վարչությանը, ու բոլոր նախարարները մեկ օրում բերման կենթարկվեն: Մենք, ինչ է, չգիտե՞նք մեր Քննչականի ու ԱԱԾ-ի հնարավորությունները:

Մի խոսքով՝ Նիկոլն իր այս հայտարարությունը չի մարսելու: Սա այն հայտարարությունը չէ, որ ամեն անգամվա պես ասենք՝ Նիկոլն էր, մի բան բլթացրեց, ու անցնի գնա: Արցախի մասին բլթացրեց, նախկինների մասին բլթացրեց, կոռուպցիայի մասին բլթացրեց, եկեղեցու մասին բլթացրեց, անկախության եւ ինքնիշխանության մասին բլթացրեց, «Զանգեզուրի միջանցքի» մասին բլթացրեց, խաղաղության համաձայնագրի մասին բլթացրեց, Կիրանցի մասին բլթացրեց, օկուպացված տարածքների մասին բլթացրեց, Հայոց ցեղասպանության մասին բլթացրեց… Լավ, ինչքա՞ն հանդուրժենք, ինչքա՞ն վազենք հետեւից, որ իրենից բացատրություն պահանջենք այս բլթոցների համար: