Փաշինյանը կհեռանա միայն հեղափոխությամբ hraparak.am

Ինչո՞ւ է Նիկոլ Փաշինյանն անընդհատ խոսում հեղափոխության մասին, այդ մասին խոսում է նույնիսկ հերթական ընտրություններից ընդամենը 9 ամիս առաջ: Հեղափոխություն լինում է միայն այն երկրներում, որտեղ հասարակությունները զրկված են ընտրելու եւ ընտրությունների միջոցով իշխանություն փոխելու հնարավորությունից: Ժողովրդավարական երկրներում հեղափոխություն չի լինում, սա աքսիոմա է, այլ լինում է ընտրությունների ճանապարհով իշխանափոխություն: Հարցը միայն այն չէ, որ հասարակությանը կամ ժողովրդին հեղափոխության կոչ անելով՝ Փաշինյանն ընդունում է, որ ինքը Հայաստանում հաստատել է բացարձակ բռնապետություն, հարցն այն է, որ նա հատուկ հայտարարում է, որ Հայաստանում ընտրությունների միջոցով իշխանության փոփոխություն չի լինելու, ինքը կամավոր իշխանություն զիջող չէ, իրեն հնարավոր է հեռացնել միայն հեղափոխության միջոցով:

Ահա՝ երեկ էլ նա ճեպազրույցի ժամանակ ասում է. «Որպես Հայաստանում հեղափոխություն առաջնորդած քաղաքական գործիչ եւ մարդ՝ կարող եմ ասել, որ ժողովուրդը ցանկացած պահի՝ երբ որ ուզենա հեղափոխություն անի, կանի հեղափոխություն: Ինչի մեր ժամանակ տենց հե՞շտ էր հեղափոխություն անելը»: Փաշինյանը, իր սովորույթի համաձայն, ստում է, երբ ասում է, որ ինքն իբրեւ թե հեղափոխություն է արել՝ այն, ինչ տեղի է ունեցել 2018 թվականին, հակասահմանադրական հեղաշրջում էր: Հեղաշրջումից ընդամենը մեկ տարի առաջ՝ 2017 թվականի խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ Փաշինյանի գլխավորած «Ելք» դաշինքը մասնակցել է խորհրդարանական ընտրություններին եւ, հաղթահարելով անցողիկ շեմը, ճանաչել է այդ ընտրությունների օրինականությունը եւ դրանց արդյունքում իրենց ստացած մանդատները, մասնակցել է խորհրդարանի աշխատանքներին: Փաշինյանը, ըստ էության, ճանաչել է, որ ընտրությունների արդյունքում ՀՀԿ-ի ձեւավորած մեծամասնությունը լեգիտիմ է, այն ձեւավորվել է հասարակության օրինական քվեարկության արդյունքում: 2018 թվականին բռնի եւ հակասահմանադրական միջոցներով հեռացնելով այդ իշխանությունը եւ հաստատելով փոքրամասնության իշխանություն՝ նա բռնացել է հասարակության օրինական քվեարկության եւ կամքի վրա:

Ամբողջ աշխարհը 2018 թվականին տեղի ունեցած, այսպես կոչված, թավշյա հեղաշրջումը որակում է որպես գունավոր հեղափոխություն, այնպիսիք, ինչպիսիք տեղի են ունեցել աշխարհի բազմաթիվ երկրներում, եւ որոնց հետեւում կանգնած է ամերիկացի միլիարդատեր Ջորջ Սորոսը: Օրերս ԱՄՆ նախագահ Դոնալդ Թրամփը գրել էր. «Ջորջ Սորոսին եւ նրա «հիասքանչ» ծայրահեղ ձախ որդուն հարկավոր է մեղադրանք առաջադրել «Կոռումպացված կազմակերպությունների դեմ պայքարի մասին» օրենքի (RICO) շրջանակներում՝ ողջ ԱՄՆ տարածքում թավշյա բողոքի ակցիաներին աջակցելու համար»։ Արդյո՞ք ձեզ մոտ, ինչպեսեւ ինձ մոտ, տարօրինակ ասոցիացիաներ չեն առաջանում «թավշյա բողոքի ակցիաներ» բառակապակցության հետ կապված: Այս մեջբերումն արված է ամերիկյան «Ազատություն» ռադիոկայանի հայկական ծառայության կայքից, ինչը թույլ է տալիս վստահ լինել, որ թարգմանությունը համապատասխանում է բնօրինակին: Կասկած չկա, որ Հայաստանի թավշյա հեղաշրջման հետեւում եւս կանգնած են եղել Ջորջ Սորոսն ու նրա «հիասքանչ» որդին: Թե ինչ շահագրգռություն ուներ Սորոսը Հայաստանում հեղաշրջում կազմակերպելու հարցում, որը հանգեցրեց Հայաստանում թուրքամեծար եւ ադրբեջանահպատակ իշխանություն ձեւավորելուն, հնարավոր է բացահայտվի, եթե Հայաստանում կազմակերպված հեղաշրջումն էլ դառնա ԱՄՆ-ում կազմակերպվելիք հետաքննության առարկա:

Վերադառնալով հեղափոխության թեմային՝ կարելի է ասել, որ կա երկու տարբերակ, թե ինչու է Փաշինյանն անընդհատ խոսում ժողովրդի` հեղափոխություն անելու իրավունքի մասին: Տարբերակ առաջին. Փաշինյանը որոշել է ընդհանրապես ընտրություններ չկազմակերպել, դրա համար առիթ եւ հնարավորություն նա կգտնի: Այդ դեպքում նա ուղղակի կհայտարարի, որ եթե ընտրության նպատակն իրեն իշխանությունից զրկելն է, ապա ժողովուրդը ցանկացած պահի կարող է հեղափոխություն անել եւ իրեն հեռացնել իշխանությունից, իսկ քանի որ չի անում, նշանակում է՝ հասարակությունը շարունակում է աջակցել իրեն, ուստիեւ՝ իր իշխանությունը լեգիտիմ է: Հիշեցնենք, որ նրա ուկրաինական նմանակը`Վլադիմիր Զելենսկին, արդեն 1,5 տարուց ավելի հետաձգում է հերթական նախագահական ընտրությունները՝ պատճառ բռնելով պատերազմը: Ինչպես ասացի` Փաշինյանն էլ մի բան կհորինի:

Երկրորդ տարբերակ. Փաշինյանը, այնուամենայնիվ, կազմակերպում է հերթական խորհրդարանական ընտրությունները եւ կոպիտ մեթոդներով կեղծում է ընտրության արդյունքները, բնականաբար՝ իր օգտին, իր ունեցած 10 տոկոսանոց վարկանիշը դարձնելով 50 տոկոս` ինքն էլ լավ գիտի, որ օրինական ընտրություններով հնարավոր չէ վերընտրվել: Այս դեպքում եւս հայտարարում է, որ եթե ինքը կեղծած լիներ ընտրությունների արդյունքները, եւ եթե հասարակությունը համաձայն չլիներ ԿԸՀ հրապարակած թվերի հետ, կարող էր հեղափոխություն անել, բայց ինքը ոստիկանությանը հրահանգ է տվել՝ կանխել երկրում անօրինականության ցանկացած դրսեւորում: